Naskah Drama Bahasa Banjar XII IPA 1 SMAN 1 Barabai

Kahandak Idah

XII IPA 1 SMAN 1 Barabai (2013/2014)


Anggota :
Amelia Rahmah sebagai Anah
Fitriani sebagai Idah
M. Jhony Arianto sebagi  Nelson
Madinatul Hijrah sebagi Jessica
Novida Hariani sebagai Iyah
Yenni Nor Fahridha sebagai Ipah


Penulis :
Amelia  Rahmah
  
              Baisukan sanayan nang tarang, tulaklah bujangan bungas kampung Bantuak (kampung ini fiktif) ka pasar arba di kampung subalah gasan bejual marning. Ibarat di Jakarta, bujang kampung nang bangaran Idah anak Anah nih kaya artis. Pas inya bajalan, anggaplah inya model. Pas inya kana sinar matahari, anggaplah inya kana lampu sorot di panggung kunsir. Pas inya bemamai gin, anggaplah inya Krisdayanti nang lagi benyanyi. Kayapapun inya, bungas tipang!!!!!

Idah       : “Marning... murah haja. Kada malarangi ulun kaka ai, ading ai, acil ai, paman ai...” (pandir mengijil)
Anah     : “Nak, ayupang nah. Ikam kada handak balaki kah? Bujang dah nak ai” (sambil mengibit)
Idah       :  “Uma mama nih, ulunbalum tapikir kasana ma ai”
Anah     : “Pabila ikam bapikirnya? Tu nah, Kai Indik handak meambil bini”
Idah       : “Kada handak ma ai ulun lawan kai bangka nituh!” (sambil bemuyung muntung)
Anah     : “dibuka mata tuh!! Pahumaannya saladuuuuung tahulah ikam”
Idah       : “Tapi ma ai karirut dah urangnya”
Anah     : “Handak nang kayapa ikam? Ikam tuh bungas, tapi jangan banyak kahandak nak ai luku kada payu kainanya”
Idah       : “Kada pas dihati ma ai”
Anah     : “Pambakal Imur pang handak lah? inya hakun baandak haraga sudah”
Idah       : “Nang gigi pirut tu kah? Paray ma ai”
Anah     : “Hah ai. Handak jadi bujang tuha kah?” (bamamai sambil maninggalakan)

                                Kada lawas imbah ditinggalakan kuitannya, datang Jessica, kawannya Idah nang blasteran Dayak-Amerika lawan Ipah, kawan Idah nang asli urang pribmi.
Jessie    : “Idah, kanapa mama ikam basasarik?”
Idah       : “Manyuruh aku kawin Jes ai”
Jessie    : “Ai, pacang balakas kah nih?”
Ipah       : “uma aiiii.. handaknya jua aku kawiiin. Dasar handak kawin kah ikam dah”
Idah       : “Handak ai. Cuma kadada yang pas nah.”
Ipah       : “Bila dapat, cariakan aku jua lah. jomblo nah aku”
Jessie    : “Kaka sapupuku nang urang asing tuh handak datang. Handak kah ikam Dah?”
Idah       : “Blasteran jua kah Jes?”
Jessie    : “Nyete eiiii!!!”
Ipah       : “Cariakan aku jua Jess”
Jessie    : “Kaina ai mun ikam tuh”
Idah       : “Blasteran napa tapinya Jess?”
Jessie    : “Inggris-Kahakan dah ai. Tapi mahir ja inya ba bahasa banjar. Siang nih inya sampai saku.”
Idah       : “Umay, handak am malihat”

                Imbah sapandir-pandir, datang Salasiah atau Iyah kakawanan buhan idah lawan Jessie
Iyah       : “Eh, ada urang asing tuh datang. Urangnya bungas bangat.’
Jessie    : “Mana inya Yah?”
Ipah       : “dustai Iyah gin jadi ha jua”
Iyah       ; “Kadada badusta. Tu nah nang ba ransel” (manunjuk lakian)
Ipah       : “akayaaaaaaaaahhh bungasnya liiiih”
Jessie    : “Nitu sapupuku Yah ai”
Iyah       : “Bungasnya Jess lih.”
Ipah       : “Cariakan aku nang kaya itu jua Jess.”
Jessie    : “Sabar ha. Kaluarga ku banyak ha nang blasteran kaya itu”

                Pas pina bingung, urang asing tadi kada sengaja tecangangi Jessica nang malambaiakan tangan.
Nelson : “Jessie” (manyapa Jessica)
Jessie    : “Kenalan dulu nih lawan kakawananku.”
Nelson : “Oh hiih lah. ngaranku James Alfredo Nelson Franklin. Sambat Nelson haja.”
Iyah       :”Iyah” (sambil basalaman)
Ipah       : “Ipah” (sambil basalaman)
Idah       : “Idah” (sambil basalaman)
Nelson  : “Bungas jua lih Idah nih.” (sambil mengidipi mata)

                Kada lawas imbah kenalan, nelson nih malamnya langsung ka rumah Idah handak supaya labih tahu siapa Idah tuh. Tapi sakalinya Idah lagi ka urang mulut anu kawannya di Aluan. Nang ada kuitannya Idah wara (Anah).
Anah     : “Masuk. Siapa ikam?”
Nelson  : (masuk) “Ulun James Alfredo Nelson Franklin. Idahnya adalah cil?”
Anah     : “Duduk ha dulu. Inya ka urang mulut. Parak ai sudah datang.”
Nelson  : “Oh ayuha tu cil ai.”

                Imbah lawas bepandir lawan kuitannya Idah, Idahnyapun datang sambil mambawa bungkusan barakat diurang mulut.
Anah     : “Nak, ni Nilsun handak bapandir jar”
Idah       : (duduk) “Napa Sun?’
Nelson  : “Kaini cil ai, kaini Dah ai. Ulun nih handak banar lawan Idah.”
Anah     : “bujurankah ikam handak lawan anakku?”
Nelson  : “Inggih”
Anah     : “Kayapa Dah?”
Idah       : “Ulun handak ai jua ma ai” (supan-supan)

                Imbah mandangar Idah manyambat handak jua, Nelson nih langsung manggandeng Idah handak mambawa ka kamar.
Idah       : “Ai ai napa nihhh!”
Anah     : “Nahhh kanapa nih!!” (bediri sambil sarik)
Nelson  : “Inya handak lawan ulun ma ai. Jadi wajar ulun bawai ka kamar.”
Anah     : “Nah ini ni pang nang marusak akhlak buhan kami. Kami kada menerima budaya barat.
                Budaya kami kada katuju nang kakaya itu. Bulik ikam!”
Idah       : “Aku kada katuju jua Nilsun ai!!!”


                Akhirnya Nelson bulik dari rumah idah. Idah imbahnya maungut duduk mamikirakan kanapa inya bisa langsung handak lawan Nelson nang bungas wara tapi kalakuan mambala. Habis nitu, Idah sadar pada inya balum balaki gara-gara talalu bapilih muha lawan harta. Padahal nang baharta banyak atau bamuha langkar balum tantu baik urangnya. Akhirnya Idah kawa jadi labih bijak kaya Mario Teguh imbah kajadian nituh.

Komentar

  1. Kawalah Meulahkan Kisah tntg shabat kytu be tujuh. Tapi Ada permasalan konflik kaya tuh, Tapi akhirnya kembali utuh pulang. Pamai bahasa banjar, Tapi Ada lucunya2

    BalasHapus
  2. Komentar ini telah dihapus oleh administrator blog.

    BalasHapus

Posting Komentar